Przydrożny rów polny nieopodal mojego mieszkania raz do roku staje się wyjątkowy i nie powtarzalny. Kiedy przychodzi silny i nagły mróz w nocy – w świetle poranka pojawiają się rozmaite „klejnoty” na trawach w korycie rowu – to naprawdę proste piękno – które jak każde piękno trwa krótko i nigdy dwa razy tak samo się nie powtarza…

Byłem przejazdem w Rogalinie – pierwszy raz, szybko ścigając się ze zmierzchem robiłem zdjęcia…Pierwsze potraktowanie tematu – trzeba będzie pojeździć – popracować, szkoda że tak daleko…Przypomniałem sobie fragment wiersza Broniewskiego:

„Ach, nie! To już nagie gałęzie
chwytliwe.
Kiedy serce i myśl na uwięzi,
jak być szczęśliwym?

I ostał się pień nagi,
nad nim zamieci kłąb.
Odwagi!
To ja – dąb”.

Zapraszam serdecznie

Polecam zwiedzanie Muzeum Techniki w Maleńcu – w powiecie koneckim w północno-zachodniej części województwa świętokrzyskiego.

Praca rolnika w polu /na polu/ jest Jego nieświadomą działalnością artystyczną. Wyorane bruzdy, zostawione miedze i redliny, ugory, szachownice czy pasy pól – to wszystko przy odpowiednich warunkach oświetlenia, pogody i postrzeganiu twórcy /na ogół nie rolnika/ daje ciekawe efekty estetyczne obrazu. Doprowadzenie planu czarnej zaoranej ziemi, rowów i dróg z resztkami kontrastującego śniegu do kadru fotograficznego prowadzi do atrakcyjnych efektów graficznych – a do tego pasy słońca wychodzącego i chowającego się za chmury…Chylę czoło przed Kolegami z Kieleckiej Szkoły Krajobrazu … szkoda że w moim najbliższym otoczeniu niziny…

fot Piotr Wypych

fot Piotr Wypych

fot Piotr Wypych

fot Piotr Wypych

fot Piotr Wypych

Zdjęcia cmentarza wykonuję od 1992 roku – nazbierała się ich spora ilość /zdjęcia indywidualne, cykle, tematy i motywy/. Cmentarz żydowski w Piotrkowie to jeden z cenniejszych cmentarzy w środkowej Polsce. Obok miejsca kultu zmarłych to zbiór wspaniałych zabytków sztuki komemoratywnej, to miejsce zbiorowej i indywidualnej pamięci – jakże często smutnej…Czasami robiąc zdjęcia doznaję przejmującego uczucia „bycia” kogoś lub czegoś obok mnie…wtedy czuje się intruzem…przestaję fotografować…odchodzę…